Twentse levenslessen (90)
Zo aan het eind van het jaar wordt er in de media veel teruggeblikt. Er is veel terug te blikken, bijvoorbeeld over corona. Elk moment van de dag hebben we alles over corona vernomen, en deze ziekmakende pandemie woedt nog steeds voort, dagelijks begeleid door een bijna ziekmakende kakofonie van opvattingen, meningen en theoriën. Het leek of het onvermijdelijk was dat je een rozenveld moest binnen stappen en er van moest plukken.
Zo aan het eind van het jaar blik je ook op je eigen leven terug. Wim Boers is er een meester in om het maatschappelijke persoonlijk te maken en het persoonlijke maatschappelijk. Voor velen een bron van herkenning en inspiratie. Ook voor mij is dat het geval, door het persoonlijke met het maatschappelijke te verbinden. Dit jaar had ik voldoende de gelegenheid om de rozen te plukken waarvan de doornen mij veel pijn zouden doen. Leven en dood bleken dit jaar voor mij twee keer dicht bij elkaar te staan, te dicht bij elkaar te staan. Mijn inspiratie in 2021 is daardoor recht te doen aan al die mensen die ten onrechte tussen de wielen zijn terechtkomen. Graag wens ik u een gezond en vredig 2021.
