Twentse levenslessen (88)
Bijna 45 jaar geleden heb ik één van mijn belangrijkste levenslessen gehad. Ik was net begonnen als leraar en er kwam een jongen binnen waarvan je zo wel kon zien dat je die goed in de gaten zou moeten houden. Hij had ook nog eens vuurrood haar. Hem in de gaten houden heb ik ook gedaan. Als de andere leerlingen een beetje vervelend waren, had ik altijd wel een argument, het was een grapje, ze moeten zich even uit kunnen leven, iedereen vergist zich wel eens. In de maanden daarna werd mij geleidelijk duidelijk dat het een heel aardige en behulpzame jongen was. Dat hij de dingen een beetje boers zei maakte hem eigenlijk heel grappig. Mijn les was geleerd, de dingen zijn zo vaak niet wat ze lijken of schijnen te zijn. Later leerde ik op een cursus dat je “altijd moest navragen en nooit aannemen”, ze hadden dat een naam gegeven ANNA. Dat is precies wat deze twentse spreuk ons wil leren. Voor journalisten en anderen is dan ook het belangrijkste gebod, hoor en wederhoor, vraag eerst eens even na of het klopt wat je schrijft, dat is echte wijsheid.
