Twentse levenslessen (79)
Op zaterdagmorgen lees ik vaak eerst de krant en daarna kijk ik naar een twentse spreuk die een wijsheid in zich heeft. Bij het lezen van de krant is het onmogelijk om niet getroffen te worden door het nieuws over corona. Waar ik het meeste moeite mee heb is dat mensen die bijvoorbeeld in mijn lijstje facebookvrienden staan beweren dat corona geen virus is maar een verzonnen waarheid. Die verzonnen waarheid dient voor allerlei doelen, vooral voor lugubere politieke doelen. Tegelijkertijd valt mij met anderen het verwijt dat wij het niet willen zien en dat we de blinden zijn die in het duister tasten. De overtuiging van het eigen gelijk is zo sterk dat anderen voortdurend de les gelezen moet worden. Dat brengt twijfel bij mij teweeg wat de schrijver van de spreuk van deze week bedoeld kan hebben. Wellicht bedoelt de schrijver dat je eigen fantasie gemakkelijk met je aan de haal kan gaan en dat het daarom beter is zo goed mogelijk te willen begrijpen wat er daadwerkelijk aan de hand is en ook anderen daarvoor de ruimte te geven.
