Twentse levenslessen (66)
De spreuk van deze week gaat denk ik eigenlijk over verbazing. Als je aan het strand staat of op een berg, het is tenslotte voor een aantal die het aandurven vakantietijd, dan weten we dat er nog een wereld achter zit. De horizon is niet het einde van de wereld. Een wereld die we vaak niet kennen. Door de televisie kunnen we soms een glimp opvangen van wat we niet kennen. Andere gewoontes van mensen, andere dieren, een ander landschap, teveel om op te noemen.
Graag pleeg ik te zeggen, alles wat je kunt bedenken bestaat en je kunt er zeker van zijn, nog veel meer. Eigenlijk is er niet zoveel aanleiding om je te verbazen. Niet over de goedheid en ook niet over de donkere kanten van mensen. Niettemin is het wellicht goed je toch te blijven verbazen en te verwonderen, gevoelig te blijven voor onjuistheid en telkens het kompas gericht te houden op hoe je samen ervoor kunt zorgen dat de wereld een beetje beter wordt.
