Twentse levenslessen (57)
‘Schelden doet geen pijn en slaan duurt niet lang’, is waarschijnlijk de opvoedingswijsheid uit vroegere tijd. Tegelijkertijd konden we vanmorgen in Tubantia uit de mond van de viroloog Marion Koopman optekenen: “Kijk, kritiek vind ik prima, dat houdt je scherp. Maar berichten die puur op de persoon gericht zijn, zo van: met dit beleid stuur je mensen de dood in… Daar heb je het ‘s avonds dan wel even over met je partner.” Ook hoorde ik op hetzelfde moment op de radio dat er schrijvers zijn die hun teksten aanpassen vanwege de vele zeer negatieve persoonlijke reacties.
Wat is er dan nog te leren van deze twentse levensles. Eigenlijk twee dingen, het is nog steeds belangrijk dat mensen een zekere weerstand ontwikkelen en daardoor in staat zijn om intimidatie met woorden te kunnen weerstaan. Tegelijkertijd is er bijvoorbeeld in de opvoeding geen plaats meer voor fysiek geweld. Het tweede is dat je, zoals sommigen wel denken, niet verplicht bent om alles te zeggen en te doen wat je kunt bedenken. Vooral op sociale media zijn reacties met enige regelmaat minder vleiend. Kortom een beetje zelfdiscipline zou ook in deze coronatijd kunnen helpen
Jenne van der Velde
