Twentse levenslessen (48)
Het is niet overdreven te zeggen dat de Twentse spreuk van deze week cynisch is. ‘Het is een schrale troost, maar als het je slecht gaat doe je velen een plezier’.
Jammergenoeg heeft deze spreuk nogal wat waarheid in zich. Er zijn inderdaad mensen die plezier beleven aan andermans ellende. Soms worden er bijvoorbeeld met gemak beslissingen genomen, waar al van te voren zichtbaar is, dat het daardoor anderen slecht zal gaan.
Bestaat een schrale troost wel? In veel dingen kan troost gevonden worden, in een mooie herinnering en bijvoorbeeld in iemand die je met raad en daad terzijde staat, plezier hebben van andermans ellende hoort in dat rijtje niet thuis, dat is cynisme.
Eigenlijk draait het om, elkaar iets gunnen. Zelfs al zijn de verhoudingen stroef, dan nog gun je iemand dat het goed gaat, gun je iemand succes of gun je iemand beterschap. Dat is wat een straat, een wijk of een stad leefbaar maakt. Lukt het je niet iemand te gunnen dat het goed gaat, dan moet er een interne alarmbel gaan rinkelen. Graag gun ik de helmerhoekers die deze week de dreiging van ontslag voelen, dat ze zo snel mogelijk de kans krijgen om de onzekerheid achter hun te laten en dat een nieuw perspectief zich aandient.
