Twentse levenslessen (51)
Vanmorgen heb ik nog even door de krant gebladerd, nog nooit heb ik een les beter geleerd dan 1,5 meter afstand houden. Hoewel ik niet veel zin in leren had, en nogal eens afgeleid was, was enkele keren een hoofdstuk lezen genoeg om net een voldoende te halen. Dat sprak voor mij vanzelf. De laatste weken spreekt niets meer vanzelf, dat bracht mij tot de volgende zin: “Idioot toch dat 90% van de mensen 10% moet smeken, hou je gewoon aan de regels, dat is toch vanzelfsprekend”. De levensles van deze week is voor mij, dat niks spreekt vanzelf ook geldt voor de stilte die we kunnen ervaren, de hulp die mensen aan anderen aanbieden en de belangstelling voor anderen. Laten we er op hopen en zelfs op rekenen dat je wil dat gebeurt ook daadwerkelijk gebeurt door je er na te gedragen. Dan wordt 1,5 meter afstand houden steeds meer een vanzelfsprekendheid.
