Twentse levenslessen (45)
Er zijn Twentse gezegden waarvan je niet direct kunt begrijpen waarom deze geschreven zijn. Je vraagt je dan af wie zou dat geschreven hebben. Ik heb dat ook vaak met kleding, als ik in de straat iemand zie lopen met heel iets lelijks aan, dan denk ik waar zou je het kunnen kopen. Welke winkelier heeft bedacht dat hier wel een klant voor is. Loop ik daarna door een winkelstraat en kijk in een etalage, dan denk ik welke klant zou zoiets kopen. Zo heb ik dat ook met dit gezegde, wie kan dit in vredesnaam geschreven hebben, ik dacht dat moet wel een moraliserende schoolmeester zijn. Het is nogal pijnlijk, dan zou ik er ook voor in aanmerking kunnen komen. Terwijl ik dit aan het schrijven was, schoot mij in gedachten dat je er ook anders tegen aan kunt kijken. Door te lezen kom je dichter bij andermans gedachten, begrijp je iemand anders misschien beter. Dan doet het er niet toe als iets slecht opgeschreven is. Bovendien schoonheid laat zich het beste kennen als je voldoende kennis genomen hebt van lelijkheid.
