Twentse levenslessen (34)
De spreuk van deze week is dit weekend zeer van toepassing. Mensen die zich zorgen maken en angst hebben dat er met hun kinderen, hun ouders, vrienden of buren iets ergs gebeurd en daardoor zich geen raad meer weten. Je kunt je haast niet erger voorstellen dat je bij een fietstunneltje overvallen wordt en geen kant op kunt. Je wilt niet in die omstandigheden komen. Dan zijn er bewoners die niet met grote woorden dreigen en met geweld, maar die het initiatief nemen om iets te organiseren. Steeds weer zijn er helden die doen wat er moet gebeuren ook al willen ze dat niet. Ze zorgen ervoor dat ze samen preventief kunnen posten, geen wildemansactie maar in goed overleg en met instemming en steun van de politie.
We weten met zijn allen dat dat de oplossing niet is, je houdt het gevaar even buiten de deur. DInsdagavond vergadert het WIjkplatform over de fietstunneltjes. Inmiddels kent de burgemeester de weg naar het wijkcentrum. Van hem mag je verwachten, hij weet wat er aan de hand is, dat hij aanwezig is, de openbare orde is in gevaar, veel mensen voelen zich terecht in hun veiligheid bedreigt, bewoners leven in angst en het fietsbeleid van de gemeente stopt bij de tunneltjes. Kinderen mogen van ouders niet meer door de tunneltjes, worden door hun ouders met de auto gebracht. Volwassenen nemen als het maar enigszins kan de auto. Helmerhoek wordt daardoor een wijk die in gijzeling wordt gehouden door criminelen en ook het gemeentelijk beleid wordt daardoor getroffen. Enschede fietsstad, vergeet het maar. Dus burgemeester, dinsdagavond op de fiets door het fietstunneltje op weg naar een vergadering in de Helmerhoek.
