“Wat in Twente belangrijk wordt gevonden, zijn ook de dingen die ik zelf op prijs stel.” Dat las ik vanmorgen in Tubantia. Geïnterviewd werd prof. Philip Eijlander, die op zijn 28ste naar Tilburg vertrok. Deze rubriek heb ik Twentse levenslessen genoemd. Ook voor mij geldt, ook al kom ik ergens anders vandaan, dat wat in Twente belangrijk wordt gevonden, ook vaak voor mij belangrijk is. Het berouw komt vaak na de zonde, de gewoonte om maar direct de mond te roeren of de pen ter hand te nemen bij de eerste tekenen van boosheid is helaas wijdverbreid geraakt. In Twente denkt men vaak eerst even na, en reageert dan meestal op een relativerende toon. Daar kan ik goed mee leven.
