Ik zie, ik hoor wat jij niet ruikt.

Buitenmomentjes (27)

Aparte begin van een verhaal, niet? Ik had ook het woord handicap kunnen plaatsen, maar dat klinkt gelijk weer zo vervelend en niet alles is negatief. Vroeger als kind speelden we het spelletje : “ik zie, ik zie wat jij niet ziet, wat zie je dan? Een blinde man”, zo heette dat.

Laatst fietste ik door de natuur, de prachtige Twentse bossen, heerlijk en ik kwam een tandem tegen, waarop een man en een vrouw, de vrouw zat achterop en ik hoorde haar zeggen van: “wat ruiken die dennen toch heerlijk”. Het ging om een blinde mevrouw, achterop bij haar man en zo fietsten ze samen door de natuur. Fijn dat dat allemaal zo kan, dat je met zo’n “handicap” nog lekker kunt genieten van de geuren van de bomen terwijl je niets ziet en toch mee fietst. Ik dacht er over na en dacht van wat een geluk dat als je niets ziet toch kunt ruiken.Zelf zie ik ook al dat moois, maar ik kan niet ruiken, maar gelukkig hoor ik wel weer de vogels fluiten, terwijl ik weet dat er ook mensen zijn die doof zijn of slechthorend.

Een ander spelletje wat wij als kinderen vaak speelden was: “wat ben jij liever, doof of blind? “ De ene was liever blind en de ander liever doof, nou, ik ben liever geen van beide, denk ik nu. Als je slechter gaat zien dan is er nog altijd de mogelijkheid van een bril, dat is dan weer fijn, als je blind bent en echt niks ziet, draag je vaak een zwarte bril, dat is omdat ze anderen niet willen hinderen met hun ogen die er vaak anders uit zien Ook is er Brailleschrift om zo in braille te kunnen lezen, fijn dat dat kan, je kunt dan wel weer horen en ruiken en proeven, ook heel belangrijk. En als je doof wordt, dan kun je een gehoorapparaat nemen en kun je nog weer wat horen, maar als dat ook niet helpt zijn er nog diverse andere mogelijkheden om toch nog iets te kunnen horen of je gaat over op gebarentaal, want je kunt wel goed zien en zo kun je anderen toch nog begrijpen. Maar als je doof geboren wordt? Dan is het een ander verhaal, je kunt zo ook gebarentaal leren, maar er zijn zelfs nieuwe technieken om doven te kunnen helpen.

Een goede vriendin van mij, bekend van TV in het programma en tevens winnares van… “de beste moestuinder van Nederland” is doof geboren en nu hebben ze een soort chip in haar hoofd geplaatst boven haar oor en nu kan ze geluiden ontvangen, knap dat de wetenschap zo ver is en mooi voor haar, hoewel het niet 1,2,3 veranderde, er gingen nog wel meerdere operaties aan vooraf. Maar ondanks haar doofheid kan ze wel zien, ruiken en genieten van alle lekkere dingen van haar tuin. Bij ons in de straat woonden vroeger een doof/stom echtpaar, vaak zeiden we dan : “die doofstomme mensen”, dat klinkt achteraf best naar. De man is op jonge leeftijd doofstom geworden en de vrouw was volgens mij doofstom geboren, ze trouwden en kregen drie kinderen, alle drie waren ze niet doof en spraken prima hun taal. Als bij hun thuis de deurbel ging, ging er een lampje knipperen in de woonkamer, zo begrepen ze dat er iemand aan de deur stond en met handen en voeten begrepen ze prima wat wij zeiden of de kinderen vertaalden het voor hun. Ze vormden verder een normaal gezin, niet anders dan ons gezin.

In 2005 verloor ik plotseling mijn reuk, eerst stonk alles en niets smaakte meer, o ja soms wel, maar vaak niet, je gaat naar de KNO arts en al gauw werd het op de beroerte gegooid, immers door hersenletsel is het goed mogelijk dat je plots niet meer kunt ruiken en de smaak verdwijnt dan ook. Na een tweetal jaren werd de vieze geur geurloos, ik rook niets meer, maar ik proefde regelmatig wel wat, uit onderzoek bleek dat ik een geurstoornis had, zo de dokter zei: “geuren beleef je en prikkels verneem je”… geuren van bloemen, het bos, van lekkere geurtjes etc , die zijn weg, prikkels zoals benzine, ammoniak, terpentine, die kun je wel ontvangen. Doordat het een geurstoornis is, proef je soms wel en soms niet. De smaak veranderde. Inmiddels zijn de prikkels ook verdwenen en doordat je niet anders weet, wordt de smaak ook steeds minder, maar zoet , zout, zuur en bitter, verneem ik wel, maar nooit lang, dus een heerlijke maaltijd is soms heerlijk en smaakt soms nergens naar of 5 minuten na het eten is de smaak van al dat lekkers weer verdwenen.

Enkele jaren later overkwam mijn zus hetzelfde, ook eerst alles stinken en vies en later hetzelfde als ik, zij heeft nooit hersenletsel gehad, dus het verhaal van de KNO arts gaat niet op. Mogelijk is het iets dat in de familie voorkomt en kan het vererven. Het is jammer als je door het bos fiets en je ruikt niks, maar ja, gelukkig zie ik nog wel genoeg om van alle moois te kunnen genieten, ik zou antwoorden op de vraag van wat heb je liever, geen reuk of blind, dat ik liever niets ruik, hoewel ik het wel mis. Het is jammer als je blind bent, maar ik hoor van blinden weer dat ze een heel mooi leven hebben, ondanks hun handicap en met of zonder geleidehond of geleidestok. Ook hoor ik van dove mensen dat ze er wel aan gewend zijn geraakt, natuurlijk graag een goed gehoor zouden hebben, maar zeer tevreden zijn met wat ze allemaal zien, wat ze ruiken en dat ze heerlijk genieten van hun maaltijd.

En zelf baal ik ook wel eens als er iemand zegt van: ”moet je eens ruiken, heerlijk! “ , ik denk dan maar, het kan nog zoveel erger, mensen met al deze “handicaps” kunnen een prima leven leiden, soms met een beetje hulp van anderen. En gezonde mensen klagen dan weleens dat ze geen tijd hebben of met andere dingen bezig zijn. Iedereen die iets “mist” in het leven, zicht, gehoor, spraak, smaak, geur kan toch nog vrij goed een mooi leven leiden. Veel anderen kunnen daar nog een voorbeeld aan nemen.

Vandaar mij onderwerp: “ik zie,ik hoor wat jij niet ruikt”. De blinde hoort en ruikt , de dove en de stomme zien en proeven, degenen die de reuk en smaak kwijt zijn zien en horen alles nog wel, ieder geniet zo op zijn eigen manier van het leven en ja, het is natuurlijk niet altijd even gemakkelijk, maar voor wie is het dat wel? De tandem rijdt door, de man en vrouw genieten samen van de natuur, de blinde mevrouw achterop klaagt niet, ze is tevreden met wat ze beleeft. Hopelijk zijn wij ook allemaal tevreden, als we er op uit gaan. Soms moet je de situatie waar je in zit accepteren, moeilijk of niet!

Het kan echt.

Wim Boers.

Omdat op foto’s privacyrecht kan zitten, gebruik ik eigen foto’s, daardoor moet ik soms iets bedenken 😁😁