Buitenmomentjes (150)
De liefde voor de dahlia’s is met de jaren groter geworden. Het begon al op de tuinbouwschool, daar leerde je allerlei planten kennen, zowel éénjarigen, tweejarigen, vaste planten als wel de bol- en knolgewassen. Een bijzonder knolgewas was en is nog steeds de dahlia. In 1975 was er ergens buitenaf tussen de weilanden een kwekerij, kwekerij ter Steege. Dáár waar nu een deel van onze wijk de Helmerhoek ligt, ik kwam daar regelmatig, zowel in hun huis, nu het Thomashuis aan de Reijgershöftehoek, toen Meierweg 20, als in de kassen. Plantjes kweken was in die vroegere tijd altijd al mijn hobby en daar werd dus veel gekweekt, maar ook van de veiling werden diverse kamerplanten en later groentes en fruit gehaald. Buiten rondom de kas was een grote tuin, daar stonden veel vaste planten. Tussen de boerderij en de kassen was een groot stuk land dat vol stond met dahlia’s, prachtig! Vroeger stonden de oude kassen schuin aan de overkant van hun huis, (later hebben de nieuwe kassen nog aan dezelfde kant als hun woning gestaan). Aan het einde van de herfst in dat jaar, kocht ik daar mijn eerste dahliaknollen. Welke? Dat weet ik niet meer, maar er was er één heel bijzonder. Een gele met de doorsnede van zo’n 30 cm, dat was voor mij een bijzondere dahlia. De knollen werden bij mijn ouders thuis op de zolder bewaard, om de winter goed door te komen. Ik was net 16 jaar, dus woonde nog thuis. Het jaar erop werden de knollen geplant in mijn eerste volkstuintje van 50 m². dat was toen al heel wat.
Afgelopen herfst heb ik ze weer uit de grond gehaald en gedeeld, de helft weggegeven, de andere helft bewaard en ja, er staat nog steeds één zo’n grote gele tussen. Waar ze in 2023 komen te staan? Misschien weer bij huis of toch nog een jaar in de moestuin? Daar ben ik nog niet uit, maar ze komen zeker weer ergens in de grond te staan. De knollen koop je in het voorjaar in de winkel of in een webshop. Kootstra aan de Weth. Elhorststraat, heeft een heel assortiment van prachtige dahlia’s in mooie kleuren en verschillende hoogtes. Lagere zijn meer geschikt voor in de potten, middelhoge, ca. 50-60cm zowel voor potten als in de tuin, de hogere soorten, rond de één meter zijn beter voor in de volle grond. Er zijn er zóveel, teveel om allemaal op te noemen, zoals bijvoorbeeld pompoen- , decoratieve-, cactus-, mignondahlia’s en noem maar op. Je plant ze in de tweede helft van april in de tuin, mits de temperaturen het toelaten. Ze hoeven niet ver uit elkaar, 35 – 40cm is meer dan genoeg, zo steunen ze elkaar. Hoewel sommigen aanraden om te toppen, heeft dat bij mij niet goed uitgepakt, maar voor anderen misschien wel, ik laat ze dus gewoon groeien, gewoon op de manier zoals de plant dat wil, anderen mogen gerust toppen. In mijn geval haal ik ze ieder jaar uit de grond, om binnen te overwinteren. Sommigen laten ze in de winter gewoon in de grond en ook dan gaat het vaak goed. Maar vaak zijn dat de mensen die meer in het westen wonen, in oost Nederland is het vaak kouder en is er meer kans dat de knollen bevriezen, om dat te voorkomen haal ik ze er dus uit. Al met al blijft de dahlia een mooie snijbloem, echt een plant die van vroeger uit thuishoort in een moestuin, maar ook graag in een siertuin staat en de hele zomer vol op bloeit. Staan ze dit jaar ook in uw tuin?
Wim Boers.
