Buitenmomentjes (145)

Dit jaar zijn er veel wespen, dat is natuurlijk geen nieuws. Gezellig buiten eten of wat drinken en je ziet ze al. Ze schijnen heel nuttig te zijn, ze eten muggen en andere insecten, fijn, dat we zo wat minder muggenbulten krijgen… Maar ja, gek ben ik er niet op, liever een muggenbult dan een wespensteek. Net als veel anderen heb ik ook een wespenallergie. Oppassen voor wespen, maar, wordt er altijd gezegd, ze steken niet zo maar, niet slaan of wegrennen, maar even blazen, dan denken ze dat het de wind is en ja, ik heb het geprobeerd, het werkt.
Maar ja, wespen kunnen ook ergens zitten waar je het niet verwacht, dan blijf je de hele dag blazen, wat natuurlijk niet helpt, maar wel weer goed voor de longen is 🙂 .
Nee, ik pas wel op, maar ja, jaren geleden hebben ze in het MST mijn leven gered na een zware allergische reactie! Vier jaar geleden, eind augustus, fietste ik op weg naar het Bloemencorso in Rekken, er vloog een wesp tegen mijn been en deze prikte gelijk, ik deed echt niks… !!!

Die middag verliep in de ambulance met de nodige zorg.
Afgelopen zaterdag was het weer raak, beetje onkruid verwijderen uit de moestuin, want ondanks de droogte, groeit onkruid gewoon door. Eigenlijk was ik al klaar en moest wachten op de taxi om naar huis te gaan. Wat verdroogd wortelloof hing over de rand van een moestuinbak, even nog snel wegtrekken… “Prik”, nét daarin zat een wesp, verdraaid nu dat weer.

Gelukkig heb ik net als veel anderen met dit probleem altijd een noodmedicatie bij mij, naast een zuigpompje om het gif uit te zuigen, ook de zogenaamde Epi-pen. Deze pen gelijk gepakt en in mijn bovenbeen gedrukt, deze bevat een medicijn die de ernstige gevolgen van een allergie tegengaat.

Vervolgens 112 bellen, de situatie uitleggen en wachten op de ambulance, wat een gedoe weer. De ambulance was er vrij snel met loeiende sirenes, het hele dorp waar ik was, schrok zich natuurlijk rot, want wie zou er wat overkomen zijn… Gelukkig was ik het maar.
Allerlei handelingen werden uitgevoerd, gelukkig was het deze keer minder erg dan de vorige keer, toen vijf uur in de ambulance gezeten met allerlei plaatjes op het lichaam en constant bloeddruk meten. Nee, deze keer was de angel niet achter gebleven of / en dankzij het zuigpompje verwijderd.

Daarom mijn advies: Zorg dat je altijd zo’n zuigpompje bij je hebt, het voorkomt een groot deel van de overlast, óók als je geen allergie hebt, is het altijd beter. Inmiddels twee dagen verder jeukt het nog best, maar het had anders kunnen aflopen. Een nieuwe Epi-pen ligt inmiddels weer bij mij thuis. Als je deze hebt, vergeet hem dan niet mee te nemen als je weggaat, Ik vergeet hem ook wel eens, nu had ik geluk dat ik deze mee had. Toch blijft het uitkijken…

Deze maandagochtend 29 augustus, moest ik al vroeg naar het ziekenhuis voor een andere controle, bij de bushalte, bij het wijkgebouw, neem ik plaats op het bankje in de abri, gelijk vliegt er een wesp om mij heen en nog één en nog één… gelijk opgestaan en een eindje verder gaan staan. Waar komen ze toch allemaal vandaan? In dit geval kwamen ze ergens op af, kauwgom op de grond, kauwgom op de ruiten van de abri geplakt, zoetigheid op de tegels, een smoothie die half was opgedroogd… Oppassen als je de bus neemt en allergisch bent, maar natuurlijk ook op terrassen en thuis. Over een maandje zijn we weer verlost van dit probleem, hoe nuttig ze ook kunnen zijn, van mij mogen ze wel een deurtje verder gaan!

Wim Boers.