Buitenmomentjes (138)

Moestuinsprookjes: “Moestuingeluk”.

Geluk, dat is een mooi woord, want wie wil er nou niet gelukkig zijn?
En als je iets bereikt in je hobby of sport dan geeft dat geluk, blijheid. Iets dat je geluk brengt, dat is altijd mooi. Ook alle mensen die een tuin of een moestuin hebben zijn heel gelukkig wanneer in het voorjaar de bloemetjes in de tuin weer gaan groeien of voelen het geluk als de zaadjes die gezaaid zijn, gaan kiemen en gaan groeien, dat heet dan Moestuingeluk. En zo komen we in de moestuin terecht, zo tegen eind april…
Veel zaadjes zijn al gezaaid en na een flinke tijd regen, kwam de zon wat warmte brengen. Nou, dat is een goede combinatie voor zaadjes om te kunnen kiemen: warmte en vocht.
En zo gebeurde het de afgelopen week al, dat hier en daar soms een plantje boven de grond kwam kijken. Het was zondagmorgen, de eerste paasdag toen Preitje boven de grond kwam kijken, “Geeuwwww” , Preitje strekte zich eens goed uit en drukt met zijn beide armpjes twee gaatjes in de grond en vervolgens het volgende gaatje om met zijn hoofdje boven de grond te kijken… “wauw wat een mooi weer is het hierboven”, schreeuwt hij het uit! En het duurde niet lang of al zijn broertjes en zusjes kwamen ook boven de grond kijken. Er werd heel wat afgekletst, ik kon er geen woord van verstaan, want ik spreek de preitaal niet, maar ik kon het wel begrijpen, ze voelden het geluk! Het geluk om geboren te zijn en erbij te mogen horen. Iets verderop zien ze allemaal andere jonge plantjes, die ook pas geboren zijn, het zijn de families Biet en Wortel en de grote familie van de rapen. Rapen zijn er in heel veel soorten, zoals Meiraapjes, Koolraap, Raapstelen, Bladmoes, noem maar op en ja, allemaal verschillend, neefjes en nichtjes, zou je kunnen zeggen. En ook zij zijn gelukkig dat ze al lekker in de zon liggen, om groot en sterk te worden. Hoewel raapstelen niet zo heel lang leven, zodra ze een bepaalde lengte hebben, worden ze afgesneden of afgeknipt, maar dat geeft niet, want soms lopen ze ook nog weer uit en anders… “lekker puh.. “, zegt het kleine raapsteeltje, dan zaaien ze ons gewoon weer opnieuw. Koolrapen hebben een langer leven, zodra hun planten groot genoeg zijn, krijgen ze een ander plekje in de tuin, zodat hun koolraap lekker kan uitgroeien tot een mooie dikke raap. Bietjes hebben al zo’n leven, die mogen lekker lang groeien totdat ze dik genoeg zijn en ook Wortelientje mag met haar familie uitgroeien tot mooie lange wortels. Friso Winterpeen mag nóg langer in de tuin blijven, wat een geluk voor hem en zijn familie. Pas na oktober worden hun geoogst. Dankzij de vele regen en het regelmatig sproeien van de tuinmeneer komen de families van Sally Selderij en Peter Selie ook boven de grond, nog heel klein hoor, maar ze zijn er ook bij. De zaadjes van deze twee kruiden hebben veel vocht nodig om te kunnen kiemen en dat geluk hebben ze gekregen, dus nu staan ze mooi in de rij naast elkaar.
De Aardappelen, de vroege Annabelle en de wat latere Mozart, komen al boven de grond met een aantal mooie frisse jonge blaadjes. Nadat de aardappelen zijn gepoot in de grond, hebben ze, dankzij de regen en de warmte kracht gekregen om uitlopers te kunnen ontwikkelen om de aardappel en deze uitlopers hebben in de grond hun weg naar boven gezocht en zodra ze het licht zagen, werden de puntjes van de uitlopers bladeren, bladeren met steeltjes en ze groeien steeds hoger op. Onder de grond maakt diezelfde aardappel ook nog wortels, daar waar de uitlopers aan de aardappel zitten. Deze wortels groeien en groeien en hieraan komen, over een aantal weken, kleine knolletjes, die uitgroeien tot mooie nieuwe aardappels, wat een geluk, dat één aardappel die je in de grond hebt gestopt, zomaar weer meer nieuwe aardappelen kan maken. Annabelle is een aardappelras dat al heel vroeg knolletjes maakt en dus na 10-12 weken al mooie aardappelen heeft om te kunnen eten. Dit noemen we vroege aardappelen, heel duidelijk, toch? Mozart doet er wat langer over, hij is misschien wel een beetje lui of is wat afgeleid, hij doet er wel 16 tot 20 weken over , voor er mooie aardappelen aan zijn planten komen. Dit noemen wij late aardappelen.
Late aardappelen zijn vaak langer houdbaar, dus je kunt er nog een groot deel van de winter van eten. Terwijl Annabelle als vroege aardappel dan vaak al op is. En ook zo zijn deze aardappelen gelukkig dat ze hun mooie bladeren en later ook nog hun mooie bloemen, aan de andere groenten mogen laten zien. De komende weken zullen alle plantjes verder uitgroeien en zal het weer heel gezellig worden in de moestuin. Ook in de bloementuin zullen weer veel mooie bloemen bloeien.
In de moestuin worden bloemen vaak groente, zoals de erwtjes, peultjes , tuinbonen en slabonen, ieder bloempje geeft een peul of boontje, dat wordt weer lekker smullen straks. Wat een geluk dat er zoveel moois is te zien in de tuin en wat een geluk dat wij dat allemaal mogen opeten, want als wij zo allemaal gezond blijven, dan is dat een groot geluk.
Neem eens een kijkje in de Bijenhoek, de moestuin mensen en andere vrijwilligers vertellen er vast graag meer over of misschien met een schoolklas, na overleg, eens de mooie tuin van de Bijenhoek in de Enschedese wijk de Helmerhoek bekijken, het is echt leerzaam en zo beleven jullie samen met alle groentes het echte “Moestuingeluk”.

Wim Boers.