Buitenmomentjes (124)
Moestuinsprookjes
Sinterklaas is weer met het vliegtuig naar Spanje vertrokken en de pieten volgen hem met de stoomboot….
Dat betekent dat de Kerstman binnenkort weer zijn intrede doet, dat er kerstbomen gekapt of uitgegraven worden en dat er weer een andere vorm van gezelligheid voor de deur staat.
De donkere avonden worden opgeluisterd met kaarsjes en andere gezellige lichtjes, nog even en dan is het weer kerst en zoeken we de gezelligheid op, voor zover dat mogelijk is.
In de moestuin is het rustig, de wintergroenten zitten gezellig bij elkaar en bedenken hoe ze een mooie sneeuwpop kunnen maken van de eerste sneeuw die gevallen is….
Caroté Winterwortel wil wel voor neus spelen en Mosie Boerenkool wil van zijn bladeren wel een mooie sjaal aan elkaar breien. De spruitjes willen graag de oogjes zijn en over de mond wordt nog druk overleg gepleegd. Twee pastinaken willen wel als armen dienen en zo wordt er heel wat af gelachen in de moestuin. Wij horen ‘s nachts wel eens geluiden, nou, nu weten jullie waar dat vandaan komt… uit een moestuin!
Buiten de tuin, langs de bosrand, zijn twee mannen druk bezig met het uitgraven van een kerstboom, deze wordt in de moestuin geplaatst, zodat de wintergroenten ook een beetje kunnen meegenieten.
Langs de afscheiding huppelen twee kerstkonijnen, ze weten dat ze binnenkort het haasje kunnen zijn, dus kijken ze goed uit om niet geschoten te worden.
Het is koud buiten en de sneeuw maakt alles er niet vrolijker op, toch is het onder de sneeuw lekker warm, de boerenkooljongens zijn er wel blij mee, de sneeuw zorgt voor een isolerende laag, dat betekent dat het tussen de sneeuw en het boerenkoolblad lekker warm is en dat vinden de wintergroenten wel lekker. Wat ze niet fijn vinden is dat er af en toe wat duiven op hun hoofden gaan zitten en in hun mooie bladeren pikken en als dank poepen ze ook nog op de mooie boerenkoolplanten… “Bah, weer zo’n duivendrolletje op mijn hoofd”… schreeuwt Mosie Boerenkool, “dat vind ik niet fijn hoor”! De familie winterwortel moet er hard om lachen.
De winterwortels kunnen wel wat vorst verdragen, maar zo onder de kale grond kunnen ze snel bevriezen, dat maakt hun er niet lekkerder op. Nee, neem dan de pastinaken, die zijn veel makkelijker, al bevriezen ze nog zo hard, zodra ze dooi zijn, zijn ze nog even lekker als voor de vorst. Dat is het voordeel van deze wintergroente, eigenlijk waren ze al een beetje vergeten, maar in de tuin worden ze echt niet vergeten, ze mogen gewoon tot het voorjaar in de tuin blijven, daarna kunnen ze nog steeds geoogst worden.
Inmiddels is er een begin gemaakt met de sneeuwpop en op de achtergrond zijn de jongens nog druk met het opzetten van de kerstboom…
Knoffie en zijn familie, komen inmiddels met hun groene neusjes boven de sneeuw uit, ze zijn in oktober in de tuin geplant en blijven ook de hele winter gewoon in de tuin, ze zijn winterhard. Dat is mooi mazzel, nu kunnen ze ook genieten van de mooie kerstboom, waar inmiddels al mooie gekleurde lampjes in hangen. De familie Groenlof, die ook de hele winter in de tuin kan blijven staan, ziet al uit naar de avond, als dan de lichtjes branden in het donker, dan is het wel heel gezellig. De zusjes Prei steken hun mooie groene bladeren ver uit om zoveel mogelijk van de lichtjes op te vangen.
De zomergroenten hebben de hele zomer veel licht en een lekker zonnetje, maar de wintergroenten hebben veel te maken met een ander weertype, koude, regen, sneeuw en vorst, nou, dan is het wel fijn om zo’n mooie kerstboom in de tuin te hebben. Als straks de kerst weer voorbij is en het vuurwerk is gedoofd, dan wordt het ‘s avonds alweer langer licht en komen de groenten nog beter tot hun recht. Licht is gewoon heel belangrijk voor de planten om te kunnen groeien. Net als de regen die soms valt en de voeding die ze uit de grond halen. De warmte van de zon is ook heel belangrijk, vooral voor de zomergroente, maar ook voor de wintergroente, want vaak zijn ze al in de zomer gezaaid en opgekweekt en hebben zo dus dankzij de zon de kans gekregen om mooie planten te worden. En nu, nu in de winter is het hun jaargetijde, sommige zijn nu juist veel lekkerder, dankzij de vorst. Boerenkool is best lekker hoor, maar als het gevroren heeft, dan is ze nog iets lekkerder, dan is ze een beetje zoet, terwijl ze vóór de vorst soms nog een beetje bitter was.
Door de vorst wordt het zetmeel in haar lichaam omgezet in suikers, dus daarom is boerenkool na de vorst veel lekkerder dan ervoor. Daarnaast doodt de vorst ook de eventueel nog aanwezige rupsjes op de boerenkool. Ook voor Spruitje geldt dat, hij is in de winter op zijn best.
En zo is het toch nog best druk in december in de moestuin, de mannen zijn inmiddels klaar met de kerstboom en de lampjes branden prachtig, de konijnen zitten inmiddels samen met de wintergroenten rondom de sneeuwpop en kijken naar “hun” mooie kerstboom en wensen alle mensen die dit lezen, alvast hele mooie en fijne kerstdagen!
Wim Boers.
