Buitenmomentjes (125)
Bij een blik op deze foto zou je denken aan een weg naar niemandsland. Het lijkt wel of het leven stopt aan het eind van het spoor. Een doodlopende weg. Iedereen kan er van maken wat hij wil.
Het leven begint aan het begin van het spoor dat je je hele leven volgt, de trein rijdt over het spoor en onder de rails liggen houten bielzen, iedere biels is een moment, onderweg kom je dus verschillende van deze momenten tegen, belevenissen zou je het ook kunnen noemen… de kleuterschool en de lagere school, tegenwoordig samengevoegd van groep één tot en met groep acht, een eindje verderop de hogere school en later het leven als werker, tot je pensioen. Uiteraard kom je onderweg ook hele móóie momenten tegen, momenten van vreugde, plezier, gezelligheid, lol, vakantie, dingen ontdekken en noem maar op, maar ook momenten van verdriet, van ziekte en van sterven. Iedereen maakt dit mee op het spoor van het leven, dat ergens eindigt, ergens waar je niet weet waar dat is.
Uiteraard wil ik niet negatief over komen, je kunt het ook zien als een nieuw begin, achter dat gedeelte waar je niets kunt zien, daar kan het ook heel mooi zijn. Zomers schijnt daar de zon en is de natuur er mooi groen, koeien en paarden grazen er in de weide, kinderen spelen er en mensen genieten er van al het moois dat het leven biedt, maar nu, nu is het even mistig en kunnen we niet verder kijken dan we graag willen. De trein rijdt er niet elke dag, maar hij rijdt er wel in goede tijden. En de trein gaat ook weer terug over hetzelfde spoor, dus zolang er gereden wordt op dit spoor is er leven, ook al kunnen we niet verder kijken door de mist, het leven gaat voor de meesten gewoon door en ook na ons leven zal de trein op dit spoor gewoon door blijven rijden.
Gelukkig kan ik jullie zeggen dat op een ander moment, als de mist is opgetrokken, dat het spoor dan door loopt naar een heel leuk stadje, dat het spoor niet doodloopt zoals je op de foto zou denken, maar dat het spoor verder gaat en dat voor allen die nog op het spoor aanwezig zijn, er nog een heel leven voor hun ligt, een mooie toekomst. Zolang de mist wegblijft is het goed en als de mist toch weer terugkomt…. , dan kan er weer zo’n mooie foto worden gemaakt, want “het leven” gaat gewoon door!
Wim Boers.
