Buitenmomentjes (120)

Moestuinsprookjes,

We gaan alweer richting eind oktober en dat merk je, de temperaturen worden lager, het regent vaak, de bladeren kleuren aan de bomen of vallen er door de harde wind al van af. Het is ook echt herfstweer, het hoort allemaal bij de tijd van het jaar.
In de moestuin wordt het al aardig leeg, de familie Boon is al vertrokken en Kroppie Sla, daar horen we al weken niets meer van. De familie Spruit nog wel, tjonge er groeien al zoveel spruitjes aan één steel, dat zijn echt heel veel spruitjeskinderen. Verder is An Dijvie nog in de tuin, maar ook zij zal binnenkort een andere bestemming krijgen.
Nee, voor de meeste groentefamilies is het niet meer de beste tijd van het jaar.
Toch klinkt er nog muziek en zang in de tuin, het zijn de pompoenen, die vinden het helemaal niet erg in de tuin met dit weer, nee pompoenen zijn echte herfstvruchten, pompoenen houden dus wel van dit herfstweer.
Pompoenen zijn ook echte zonaanbidders, maar dat is meer zomers. Zodra de winter weg is en het voorjaar komt, kijken de tuinmensen al vooruit en denken aan Pommie en zijn familie. Het is een hele grote familie en ver weg zijn ze nog familie van Krommie Komkommer, maar ook van meloenen en nog andere vruchten. Maar die families vieren zomers al feest en ze worden dan ook al geplukt.
Pompoenen dus niet, de tuinmensen weten al dat de zaadjes van de pompoenen niet te vroeg gezaaid mogen worden, want één late nachtvorst en het plantje bevriest en sterft, dat zou dus jammer zijn. Soms worden de plantjes binnen gezaaid of in een grote kas, om later uitgeplant te worden, maar je kunt ook gewoon na 15 mei de zaadjes in je tuin zaaien. Je maakt dan een gaatje van ongeveer twee centimeter en legt daar het zaadje in, beetje grond erover, iets aandrukken en een klein beetje water geven, dat is al voldoende. Na ongeveer een week tot tien dagen, zal er een klein plantje boven de grond komen, dat is best snel, pas er voor op dat de vogels er niet bij kunnen, maar meestal gaat het wel goed. Het plantje groeit snel en na een paar weken wordt het al een hele mooie plant, die graag over de grond kruipt en dus veel ruimte nodig heeft. Hele grote bladeren komen er aan deze plant en je zult nog raar opkijken als je ziet wat voor prachtige gele bloemen er aan deze plant komen. Mannetjes bloemen en vrouwtjes bloemen, want ja hoor, ook bij pompoenen heb je jongens en meisjes bloemen.
Een jongensbloemetje zit op een steeltje, gewoon een groen steeltje met een mooie gele bloem.
Maar meisjesbloemen krijgen onder hun mooie gele bloem een klein bolletje, eerst nog een beetje groen of met wat geel erin. Dat bolletje dat wordt een pompoen. De bijen halen stuifmeel uit de jongensbloem en brengen dit naar de meisjesbloem en zo ontstaat het mooie vruchtje aan de meisjesbloem. Je zou kunnen zeggen dat de meisjesbloem in verwachting is, ze krijgt een baby!
En deze baby groeit uit. Net als alle mensenkindjes die ook eerst een baby zijn en daarna een peuter en kleuter en steeds groter worden, groeien deze pompoentjes ook uit tot eerst echte pubers met al hun puberstreken en zullen uiteindelijk volwassen worden. Ze kleuren dan mooi oranje , geel of rood. En dan komt dus de herfst en wordt hun schil harder en harder, je zou kunnen zeggen dat ze een winterjasje gaan dragen om zich tegen het koude weer te beschermen en daarom zingen ze dus de hele dag in de tuin, ze hebben het nog lang niet koud…. “nog lánge niet, nog lánge niet…”
Zodra het steeltje aan de pompoen begint te verkleuren van groen naar bruin, worden ze van de plant afgehaald, dat bruine steeltje betekent dat ze zover zijn dat je ze thuis nog lang kunt bewaren. Véél langer dan als het steeltje nog groen zou zijn.
Pommie heeft het allemaal meegemaakt, ook Pommie was eerst een kleine baby, maar inmiddels is hij een echte jongeman geworden en zit nog lekker vast aan de plant die ooit gezaaid is. Ook Pommie zijn broertjes en zusjes zijn blij en Pommie zijn zusje Orange plaagt de andere pompoenenmeisjes met haar mooie winterse jasje: “kijk eens! Is mijn schil niet mooi oranje? veel mooier dan jouw schil”, lacht ze. De andere meisjes lachen mee, want zij zijn gewoon van een ander soort pompoen. Pommie en zijn broertjes en zusjes zijn mooie ronde rode pompoenen, maar hun buren zijn langwerpig en een beetje geel van kleur en een ver neefje uit Japan, met de naam Hoka Ido, is weer veel kleiner, maar dat zijn mensen in Japan ook vaak. En toch zijn ze allemaal blij.
Maar ook binnenkort zullen alle andere pompoenen worden geoogst en dat vinden ze helemaal niet erg hoor. Pommie zegt dat een aantal van zijn vriendjes al zijn geplukt en goed schoon gemaakt werden, om in een heerlijke soep te worden bereid. Andere pompoenen maken grapjes en ook Pommie vertelt een grappig verhaal: Pommie zijn oudste broer is vogelverschrikker geworden, de pompoen is op een lange stok geplaatst en heeft twee latten als armen gekregen, daarover wappert een kleed en zo moet hij alle vogels op afstand houden, maar sommige kraaien vinden het grappig en gaan gewoon lekker op zijn armen zitten. Maar de vogelverschrikker heeft wel een mooi uitzicht op zo’n lange paal en hij kan precies vertellen wat hij allemaal aan ziet komen…
Over niet al te lange tijd is het weer Halloween en zullen de meeste pompoenen worden geplukt, zodat de kinderen ze mooi kunnen uitsnijden en er enge gezichtjes van kunnen maken. Met een kaarsje erin zal het in het donker best een beetje eng zijn, maar dat hoort er allemaal bij, dus jongens en meisjes… niet bang zijn, wij vinden het leuk als jullie iets moois van ons maken en gezellig komen kijken met Halloween.
En zo komt ook Pommie op tafel terecht en wordt hij mooi uitgesneden tot een prachtige Halloween pompoen. De andere pompoenen kijken mee en lachen om wat er uiteindelijk van Pommie wordt gemaakt, maar dan zijn ze zelf aan de beurt en ook hun pompoenen worden prachtig veranderd in hele leuke gezichtjes. En zo zijn ze allemaal op tijd klaar om het halloweenfeest te vieren.

Wim Boers.