Buitenmomentjes (111)
Moestuinsprookjes
Als de tuin in het voorjaar weer uitloopt en er overal mooie bloemetjes gaan bloeien, dan zijn we allemaal weer heel blij, de natuur wordt weer mooi groen en ook in de moestuin wordt weer hard gewerkt. Er worden weer jonge hertjes geboren en ook de andere dieren laten graag hun kinderen zien. Vogels maken een nest en leggen daarin eitjes, de meeste eitjes komen na dertien dagen broeden al uit.
Joris en Mia Duif hebben al vroeg mooie kinderen in hun nest en ook de meesjes Piet en Mees hebben een mooi nestkastje gevonden om hun zeven kinderen in groot te brengen.
Al die kleine vogeltjes moeten natuurlijk eten hebben, dus de oudervogels vliegen de hele dag heen en weer, op zoek naar voedsel voor de kleintjes.
Dat voedsel bestaat voor het grootste deel uit vliegjes, wormpjes en rupsjes. Deze diertjes bevatten veel eiwitten, wat de kleine vogeltjes nodig hebben om te groeien, maar ook zaadjes en wat ze nog meer vinden, geven ze aan hun kinderen.
Natuurlijk poepen de jonge vogeltjes ook en je denkt dan vast dat zo’n nestje helemaal vies wordt, maar dat is niet zo. De jonge vogeltjes poepen met hun kontje omhoog op de rand van het nest.
De ouders pakken dan de poepjes op als in een klein zakje, vliegen ermee naar buiten en laten het daar ergens achter. Zodra de vogeltjes ouder worden, blijft de vogelpoep op de rand van het nestje liggen en droogt verder uit, maar onderin het nestje liggen de jongen lekker schoon en droog.
Rupsjes, die willen ook graag leven en dus moeten ze heel goed uitkijken, want ze willen niet als eten gevangen worden door de vogeltjes.
Ook slakken worden door sommige vogels en door egeltjes gegeten, dus ook de slakken moeten goed uitkijken. Slakken kunnen dat, één van hen is Sloompie, hij is altijd heel voorzichtig, maar heel hard lopen kan hij niet, hij is erg sloom en kruipt rustig door de tuin. Slakken hebben op hun kopje twee tentakels, dat zijn een soort sprieten, bovenop deze sprieten hebben ze hun ogen, dus ze kunnen goed rondkijken en dreigt er gevaar, dan trekken ze hun sprieten in, sluiten de oogjes en trekken zich als het moet terug in hun slakkenhuisje. Ze hebben dus oogjes op steeltjes, zou je kunnen zeggen. Slakken hebben een hele gladde huid, dat voel je pas goed als je er één op je hand hebt gehad, ze laten slijm achter, wat je nog niet zomaar kunt wegvegen. Ze glijden dus door de tuin op zoek naar eten, wat bestaat uit dorre bladeren en plantenafval, ze ruimen dus veel rommel op en laten de tuin netjes achter, fijn , denk je dan, maar helaas… ze lusten ook graag een lekker blaadje sla en soms vreten ze een hele krop sla op, waar de tuinmensen niet blij mee zijn. Nee, mensen zijn niet zo blij met Sloompie en zijn familie en ze proberen van alles om ze te vangen, maar dat lukt nog niet altijd. De meeste slakken zijn zowel vader als moeder, dat klinkt natuurlijk raar, maar slakken kunnen dus helemaal alleen eitjes leggen, die gewoon uitkomen bij mooi warm en vochtig weer, ze komen wel met soms dertig tegelijk uit hun eitjes en die eten dan weer lekker alles op.
Sloompie kruipt door de moestuin en heeft net lekker gesmuld van een groot andijvieblad, als hij schuin boven zich Ria ziet kruipen op de boerenkool… Ria is een rups, en rupsen zijn weer de kinderen van de vlinders, die kennen we allemaal wel, ook vlinders leggen eitjes en vaak is dat daar, waar mensen er niet blij mee zijn, zoals in de moestuin en dan ook nog op de kool. Koolwitjes zijn bekende vlinders, hun naam zegt het al, Ria is dus zo’n rups die erg van kool houdt en zeg nou zelf, zo’n lekker jong fris blad van de boerenkool zit toch vol vitamientjes en daar worden de rupsen mooi groot en dik van. Maar ook hier hebben mensen problemen mee, ze vangen de rupsen eraf of spuiten met gif over de planten, zodat de rupsjes doodgaan en geen mooie vlinders worden.
Eigenlijk niet heel slim, want als je gif op de groente spuit, nou dan is dat niet gezond!!
Sloompie begint een gesprek met Ria rups, waarom laten ze ons toch niet gewoon kruipen? Ze hebben de hele tuin vol lekkers en wij mogen niet mee eten… Tja, antwoordt Ria, mensen willen nou eenmaal graag alles zelf opeten en de dieren in de natuur vinden ons ook lekker, dus we moeten altijd heel goed oppassen. Gelukkig voor Sloompie is het een mooie natte zomer, dus er zullen de komende tijd nog veel jonge slakjes geboren worden. En ook Ria is tevreden, nog een paar dagen, dan gaat ze verpoppen, dat betekent dat ze een ander velletje krijgt, een hard velletje, een soort kokertje en hangend aan een plant of op de grond blijft ze daarin totdat ze er als een mooie vlinder uit komt, om zo lekker uit te vliegen opzoek naar mooie bloemen en opzoek naar lekkere boerenkoolbladeren om eitjes op te leggen. Het leven van de slak en de rups is dus niet altijd fijn, laten we zuinig op hun zijn en hopen dat Sloompie en Ria toch nog een mooie tijd krijgen en nog lang en gelukkig leven…
Wim Boers.
