Buitenmomentjes (113)

Moestuinsprookjes,

Fleurtje is een bloemkoolmeisje, een echt zomerbloemkooltje en ze is daar heel blij mee, want zij kan altijd gekleed gaan in zomerse blaadjes en geniet vol op van de zon, dit in tegenstelling tot neef Kareltje het herfstbloemkooltje, die pas later in het jaar zijn mooie bloem mag tonen of een vreemde verre neef, Friso de winterbloemkool, de winterbloemkool staat de hele winter buiten, nou , dat is geen pretje. Maar Friso is het wel gewend om zijn dagen in de frisse tuin door te brengen.
Nee, Fleurtje is er al vroeg bij, in het voorjaar kiemt haar zaadje en groeit ze uit tot een wonderschone prinses, dat merkt ze ook aan de tuinmensen, want nadat ze uitgeplant is, heeft ze om haar heen een zee van ruimte om verder te groeien. En dat doet ze, met de meststoffen die de tuinmensen haar hebben gegeven en met een lekkere regenbui is ze helemaal blij.
Die meststoffen heeft ze uiteraard wel nodig, want ze moet flink veel energie steken in het eindresultaat, de mooie bloem die ze gaat tonen. Kalk heeft ze echt nodig en goede meststoffen en zelfs wat lavameel. Lavameel dat is iets uit de vulkanen, jullie kennen dat wel, het lava wordt in gedroogde en gemalen vorm verkocht en het zit vol mineralen. Maar ook andere planten zijn blij met deze mineralen, die er voor zorgen dat de planten goed kunnen groeien en het is ook nog eens puur natuur.
Fleurtje is als bloemkool dus ook familie van Broccelientje de broccoli en van Japie Rodekool en Bianca Wittekool en van nog veel meer, de familie Kool is een hele grote familie.
De tijd van vrolijk spelen als neefjes en nichtjes is nu een beetje voorbij. Een neefje belde dat hij een dikke voet heeft, de dokter is geweest en het blijkt knolvoet te zijn, dat is een vervelende ziekte, met zijn dikke voet kan hij niet verder groeien en zijn bladeren kleuren grijs, nee het gaat niet meer goed komen met deze neef. Knolvoet komt vaker voor op zandgrond dan op klei, helaas groeide deze neef op zandgrond. Door niet ieder jaar de familie Kool op dezelfde grond te laten groeien, kan het beter gaan, maar het blijft een vervelende ziekte, helaas voor dit neefje is het te laat.
Het maakt Fleurtje wel een beetje verdrietig, natuurlijk zie zij graag dat alle neefjes en nichtjes even vrolijk zijn.
Nu is het alweer eind juli en Fleurtje wordt al een echte Fleur, je zou bijna denken dat ze zwanger is, want haar buikje groeit en groeit maar door. Ook de anderen uit de familie Kool gaan groeien, maar die groeien anders. Japie Rodekool en Bianca Wittekool vouwen hun bladeren in een rondje en zo ontstaan er kleine kooltjes die vanuit hun hart steeds verder groeien en groter en groter worden. Deze jongens en meisjes geven dus iets uit het hart om er iets moois van te maken.
Fleurtje kijkt met verbazing toe, bij haar gaat het heel anders, in haar buikje groeit een bloem, een mooie witte bloem, het is een bloemkooltje. Eerst nog heel klein, maar iedere week ietsjes groter.
Omringd door de mooie groene bladeren van Fleurtje groeit het kleine bloemkooltje uit tot een prachtige kool. Fleurtje vouwt haar bladeren om de bloemkool en ook de tuinmensen helpen haar daarbij , door de bladeren van Fleur te breken… “Auwww”!! roept Fleurtje uit, dat doet pijn!! Ik doe het zelf juist zo voorzichtig. Waarom doen ze dit? Nou, anders zou de mooie witte bloemkool geel verkleuren door de zon, dat mag natuurlijk niet, dus door de bladeren te vouwen over de bloemkool, blijft deze mooi wit.
De volgende morgen wordt Fleurtje wakker, er kriebelt iets op haar bloem en ze ziet kleine bruine poepjes op haar mooie witte bloemkooltje…
“Oooohhh, wat is dat nou???¨ Ze schrikt ervan! Wat is dat gekriebel en wie bijt er in haar mooie bladeren? Het is Ria de rups, die eet samen met haar familie van de kool.
Fleur wordt boos en zegt dat ze weg moet gaan, maar helaas, Ria heeft al haar broertjes en zusjes ook nog eens meegenomen en ook op de neefjes en nichtjes krioelt het ineens van die kleine groene rupsjes van het Koolwitje, deze vlinder had ongemerkt haar eitjes gelegd onder Fleurtje haar bladeren en nu zijn al die rupsjes in één keer uitgekomen…. Fleurtje schudt met haar lijf, maar ze raakt ze maar niet kwijt! “Ik vind dit helemaal niet aardig, hoor! “schreeuwt Fleurtje het uit, maar de rupsjes lachen en knabbelen lekker door en laten allemaal poepjes achter op Fleurtje haar mooie kooltje.
Plots hoort ze een fluitje, er komt een koolmeesje voorbij vliegen, Fleurtje roept gelijk: “Mees, Mees… help mij “… Mees vliegt terug en ziet wat er aan de hand is en zegt blij: “Oh wat een heerlijke maaltijd voor mijn kinderen”.. mijn kinderen zijn blij op lachende rupsjes.
Nou dat lachen is nu wel voorbij en in een paar tellen zijn alle rupsjes verdwenen.
Fleurtje is blij en knipoogt naar Bianca Wittekool, “dat hebben we maar weer mooi opgelost”, lacht ze en Bianca knipoogt terug, nu kunnen we weer verder groeien.
Maar nu is het ook alweer zover om afscheid te nemen van de familie, Fleurtje heeft haar taak volbracht, de bloemkool wordt door de tuinmensen meegenomen voor de mensenkindjes, die hiervan heerlijk kunnen smullen.
Het leven van Fleurtje is niet altijd even fleurig, maar ze is blij met het eindresultaat, een mooie schone witte bloemkool. De andere kolen groeien nog even door, die leven nog enkele maanden langer voordat ook hun prachtige kool wordt geoogst, zo kunnen ook kolen nog lang en gelukkig van hun leven genieten..

Wim Boers