Buitenmomentjes (88)
Dat was mijn vraag om iets te schrijven deze week en gelijk twijfelde ik al aan de letter “t” achter houdt… Als er je achter staat vervalt de t vaak, dus heb ik toch stiekem even gespiekt op het internet en zie… de T hoort er in dit geval achter, gelukkig maar. Dat hield mij dus al even bezig, grappig… vroeger had ik die twijfel niet, tegenwoordig soms wel en of dat met de leeftijd van het ouder worden te maken heeft? Bij ons thuis waren we allemaal, zowel ouders als zes kinderen, gericht op het goed schrijven van de woorden, ofwel met de juiste spelling. We maakten iedere avond ons huiswerk, als kinderen moesten we soms elkaar overhoren en als we naar buiten wilden, dan vroeg vader of we ons huiswerk af hadden en soms overhoorde hij ons dan nog eerst. Nu zijn we allemaal volwassen, maar corrigeren we elkaar nog wel eens als iemand denkt dat het wel of niet goed is, zelfs mijn moeder, ze chat ook op haar leeftijd nog met ons en als ze een foutje intikt, dan stuurt ze daarover vaak nog wel even een ander berichtje erachter aan 😉 …
Afijn, wat houdt je bezig…
Deze week houd ik het weer in de gaten, want ik wil nog graag wat uit de moestuin halen en die moestuin is niet naast de deur. Er zijn ook genoeg mensen die dan wel aanbieden dat ze mee willen rijden, omdat ik geen auto rijd, maar eigenwijs als ik ben probeer ik het toch altijd zelf. In Buurse ligt nog een pompoen die ik binnenkort op wil halen, hoewel het de vraag is of deze mee kan, achterop de fiets, want het is een vrij grote en deze zal ook nog wel wat wegen. Op de moestuin in Haaksbergen, welke ik dit jaar voor het laatst heb, daar staan nog winterwortelen, die ik gezaaid heb voor de cavia’s , maar thuisgekomen eet ik er zelf ook van, ze zijn heerlijk.
Verder hebben we nog te maken met het Coronavirus en probeer ik wel de anderhalve meter afstand aan te houden, waar ik ook ben, maar ik ben er verder niet zoveel mee bezig. Als ik naar Buurse of Haaksbergen fiets, ben ik in de open lucht en dan schijnt het geen probleem te zijn. Ook houdt het mij wel eens bezig dat de krachten wat afnemen, dat ik soms denk dat mijn moeder van 86 jaar nog meer energie heeft dan ik. Best vervelend soms, de ene dag veel beter te pas dan de andere en dan krijg ik weleens het verwijt van : “Je bent ook veel te druk”… tja, ik weet het, stilzitten kan ik niet zo heel lang en ik ben nou eenmaal graag buiten, behalve vandaag, nu ik dit schrijf (maandag), ben ik een dagje thuis ter ontspanning. Buiten is het wel droog en dat steekt dan ook weer, want nu zou ik weg kunnen fietsen, maar helaas. Morgen ben ik vast weer fitter en als het dan regent… dan heb ik pech.
Wat mij verder bezig houdt, weer met een t … is dat ik voor het komend jaar alles wat anders wil doen dan dit jaar, sommige dingen stoot ik af en andere dingen ga ik meer van genieten. De camping is dichtbij, iedere dag jeu de boules, heerlijk en ja, op de juiste manier in deze tijd, dus we houden afstand. Daar wil ik volgend jaar meer heen, ik hoop dan een andere plek te krijgen en kan daar heerlijk genieten. Afgelopen voorjaar was ik gevraagd of ik een workshop wilde geven in de Bijenhoek, voor wijkbewoners die daar een vierkante meter bak mochten gebruiken en ik heb ja gezegd. Zo nodig enig advies geven kwam daar bij, ook geen probleem, ik moestuinier immers al vanaf mijn jeugd en de siertuin daar heb ik ook altijd veel mee te maken gehad. Maar toen kwam het Coronavirus en mocht er niemand in de Bijenhoek komen, dat was jammer, dus de workshop is er niet gekomen, via sponsors, die ik ken via de moestuinen, heb ik zowel groente- als bloemenzaden ontvangen.
Aangezien je zowel groenten als groentes kunt schrijven, valt de “n” weg en praat je dus over groentezaden…. Wat een gezeur hé! … ik kan het ook niet helpen… :O .. Deze zaden zijn gezaaid en hebben het bijzonder goed gedaan, maar hierdoor ontstond er wel veel extra werk en werden de drie uurtjes vrijwilligerswerk meer dan de bedoeling was. Een paar medische klachten erbij hebben mij dus doen besluiten om volgend jaar terug te gaan naar de vraag “workshop en advies” , dus niet meer het zware werk in de tuin, al wil ik best een keer helpen zaaien. Volgend jaar dus lekker af en toe kamperen, genieten van dan nog mijn enige moestuintje, die veel kleiner is en verder genieten van mijn dieren, de natuur en foto’s maken… , kortom: leuke dingen doen, maar ook in de toekomst kunnen er weer andere dingen op mijn pad komen… dat zien we dan wel weer. Dat hield mij dus bezig de afgelopen tijd, zijn we daar ook weer uit 🙂 .
O ja, de pompoen is vanmiddag (dinsdag) thuis aangekomen, met 21 kg een heel gewicht achter op de fiets, ik moest voorzichtig fietsen, maar het is gelukt 🙂 .
Wim Boers.
De foto’s : de reis van de pompoen en nog wat, mogelijk laatste, pepers. 🌶