Buitenmomentjes (47)
Twee thema’s die het afgelopen jaar aan de orde kwamen waren: “de Helmerhoek zet zich in tegen de eenzaamheid en de Helmerhoek wil verbinden”. Verbinden waar het kan, de straten en de mensen, maar ook de eenzame bewoners betrekken bij de activiteiten in ons wijkcentrum, het Noaberschap Helmerhoek. En dat is voor een groot deel al gelukt, als je ziet hoeveel mensen het afgelopen jaar de Huiskamer Helmerhoek al hebben gevonden… maar ook het repaircafé, naaicafé, mantelzorgcafé, de computerclub en de fotoclub, de wandelclub en wat ik allemaal nog vergeten ben, al hebben bezocht, dat zijn er al heel veel en ook de soos, de kaartclub, bingo en noem maar op. Sommige bewoners zien al uit naar de vrijdag, want dan gaan ze weer deelnemen aan één van de activiteiten die voor die ochtend gepland staan.
Eenzaamheid, ik heb het er dit jaar over gehad, veel mensen die oud zijn, maar ook veel jongeren zijn eenzaam. We leven in een wereld met telefoons, tablets, laptops en computers, daarin zitten onze vrienden waar je mee kunt praten, wat het gezellig maakt en waar muziek uit komt. Maar zet je die apparatuur uit, dan is alles weg , geen gezelligheid meer. Hoe anders dan vroeger, met vrienden uitgaan naar de disco, het café, de bioscoop of naar het theater, daar ging je heen met echte vrienden, vrienden die je kon aanraken, echte mensen en samen dronk je er op. Heel anders dan tegenwoordig en ja, ik doe er zelf ook aan mee, chatten op whatsapp of messenger, natuurlijk is dat gemakkelijk, gewoon vanuit je luie stoel, maar er is verder geen leven om je heen. En dan zit je daar alleen, wel social media, maar geen sociaal contact.
Beter zou zijn om er eens op uit te trekken dus, met echte vrienden, hopelijk voel je dan ook meer voldoening en ben je zo minder eenzaam. En als je ouder wordt en je partner valt weg, familie is er bijna niet meer, dan moet je toch verder en dat is moeilijk. Je bent dan vast al blij om af en toe even naar het wijkgebouw te kunnen. Daar is niet alleen op vrijdag wat te doen, maar bijna alle dagen wel wat. En zo kun je verbinding krijgen, verbinding met andere mensen, dat je weer vrolijk wordt en lachen kunt om een grapje van één van de vrijwilligers die er aan meehelpt om de gasten te plezieren.
Zo ook verbinding krijgen in onze wijk, doordat er straten zijn, in ons geval hoeken, waar mensen gezamenlijk met de hele straat een barbecue organiseren, elkaar zo leren kennen en waar een goede onderlinge band van kan ontstaan. En zo gaan we dit jaar binnenkort afsluiten en kijken we vooruit naar een nieuw jaar, een jaar dat vreugde zal brengen, maar ook verdriet, daar komen we niet onderuit.
Eerst knallen we met zijn allen, nou ja allen, het oude jaar uit en luiden het nieuwe jaar in. Voor de ene is het geknal verschrikkelijk, terwijl het voor de ander een feest is. Voor de huisdieren is het nooit een pretje, maar ja, met de nodige zorg komt het vast goed. En dan is het januari en hebben velen alweer een lijstje klaar liggen met goede voornemens, stoppen met roken of met drinken, afvallen, want we zijn altijd te zwaar na het kerstmenu. Vaak komt er weinig van terecht, maar het is weer een uitdaging en als je het samen met iemand gaat proberen, ben je ook niet alleen. Hopelijk komt er nog een mooi pak sneeuw, ook dat is voor de ene meer welkom dan voor de ander. Sneeuwpoppen zullen blij zijn om weer gemaakt te worden, al is het vaak maar voor een enkele dag…
En als in de loop van januari de dagen weer lengen, worden we vanzelf weer actief, laten we elkaar helpen te verbinden, zodat we niet vereenzamen. Laten we ook als buren naar elkaar omkijken, zeker zo belangrijk. Alvast een heel gelukkig nieuwjaar en een goede gezondheid gewenst voor alle bewoners van onze wijk en iedereen daar omheen. Laten we hopen dat 2020 een mooi jaar wordt voor ons allemaal.
Wim Boers.
