Buitenmomentjes (39)
Noaberschap.
Noaberschap, mensen die van buitenaf komen zullen denken van wat is dat voor een raar woord. Noaberschap, noabers, buren, buren die voor elkaar klaar staan, die elkaar helpen als het nodig is. En wij hebben in de wijk een Noaberschap, daar zal ik het straks verder over hebben, maar eerst ga ik even terug in de tijd, 1972, het jaar dat ik in de Broekheurne kwam als 12 jarige, op een boerderij, waar ik al eens over geschreven heb. De Broekheurne was en is eigenlijk nog steeds een gehucht dat inmiddels bij Enschede hoort, waar buren elkaar helpen als het nodig is, dat zie je nog, bijvoorbeeld met het maïs kneuzen. De maïs wordt op een bult vastgereden en de buren helpen elkaar hierbij.
Vroeger gingen we “beest driev’n “ tenminste zo sprak je dat uit, we gingen de koeien van de ene weide naar de andere weide brengen, soms was dat enkele kilometers, we fietsten dan tussen de koeien door om bij de volgende zijweg te gaan staan, zodat de koeien de juiste richting liepen. Ook hier hielpen de noabers elkaar en na de tijd werd er in de keuken rondom de tafel koffie gedronken en kreeg ik cacao, omdat ik geen koffie lust 😉 Cacao van Van Houten, de enige echte en gemaakt met verse koemelk met een lekkere dikke vel.
In zo’n buurt, waar de noabers woonden had je ook aanzeggers. Aanzeggers waren noabers die je kwamen vertellen als er bijvoorbeeld iemand overleden was of als er een baby was geboren of als er een bruiloft aan stond te komen. Dit is in sommige dorpen nog steeds zo, vorig jaar zagen we in Buurse dat er een boerenbrulft was, ofwel een boeren bruiloft. Dit werd groots gevierd en omdat er ook dorpsfeesten waren en het bruidspaar wilde meewerken, gebeurde alles in oude stijl. Het bruidspaar en de familie in oude klederdracht en al lang van tevoren gingen de aanzeggers in de vorm van “neugers” de gasten de uitnodiging brengen. Dit keer was dat ook in de oude klederdracht, omdat het om het dorpsfeest ging.
Tegenwoordig komen ze nog steeds aanzeggen, maar dan in gewone hedendaagse kleding. Noabers dronken ook op het nieuwe jaar een nieuwjaarsborrel, dan gingen ze om en om naar elkaar toe om wat te drinken op het nieuwe jaar. Ik was vanmiddag bij een boerengezin en ik had het er zo nog even over. Ze begonnen te lachen en vertelden dat ze net voor 6 december de nieuwjaarsborrel van 2019 hadden afgesproken en dat ze vorige week de nieuwjaarsborrel bij de andere noabers hadden gehad. Boeren hebben niet altijd tijd en vieren zoiets op een tijdstip dat het hun uitkomt en dat kan dus het hele jaar door. Het gaat ook meer om de gezelligheid.
Noaberschap, wij kennen dat ook in de Helmerhoek, in onze wijk zijn wij ook noabers en willen we, als het kan, graag voor elkaar klaar staan. En dat zie je, ons wijkcentrum is het middelpunt van het Noaberschap. We staan daar voor elkaar klaar, we staan bijvoorbeeld klaar met de Huiskamer, een plek om samen gezellig koffie te drinken, het Repaircafé, heb je iets dat gemaakt moet worden? Dan doe ze dat voor je, als het mogelijk is. Een broek kapot? Of een computerprobleem? Of wil je wat weten over het bewerken van foto’s ? Je vraagt het maar. Wil je graag eens je verhaal kwijt, wandel dan eens gezellig mee met de wandelclub. Ben je mantelzorger en je wilt ook wel eens met andere mantelzorgers praten? Dan kun je in het wijkcentrum terecht, maar ook voor ontspanning, zoals de Soos, de Bingo etc etc. Het komt er op neer dat wij allen Noabers zijn, ik beloofde om er op terug te komen, nou, hier staat het. Wij zijn Noabers, buren…. Niet alleen in je straat, maar in de hele wijk, wij kijken naar elkaar om en zijn er voor elkaar.
Maar hebben wij ook een aanzegger in de wijk? Zo iemand die ons van alles op de hoogte houdt? Ik denk wel twee. Jenne en Paul vertellen via een website en de Facebookgroep de nodige nieuwtjes in film en geluid en Paul Snellink houdt ons iedere week weer op de hoogte, van alles wat er die week weer te doen is, het hele programma. Ook plaatst hij af en toe berichten over een jarige of een geboorte in de wijk. En zo zijn wij in de Helmerhoek nét als in een dorp, mensen die voor elkaar klaar staan, die er zijn als het echt nodig is of waar je terecht kunt met je verhaal. Compleet met aanzeggers. Laten we dit zo blijven doen de komende jaren, hulp bieden waar het nodig is, gewoon uit liefde voor elkaar als echte Noabers.
Wim Boers.
