Buitenmomentjes (40)
Tja, het was even zoeken naar een titel, want deze week was een wat rustigere week dan de afgelopen drukke weken, het was meer doen wat moest en dingen plannen voor de komende weken. Meestal beleef ik van alles, maar deze week had ik wat meer rustige momenten en dat is soms wel eens goed. Afgelopen maandag ben ik begonnen met mijn achtertuin, mijn achtertuin bestaat op 2 heesters na uit allemaal vaste planten.
In tegenstelling tot mijn campingtuin, waar naast een Sharonfruit- of Kaki fruit boompje en enkele blauwe bessen, voornamelijk éénjarige en tweejarige planten staan en slechts een enkele vaste plant. Nee, thuis houd ik van een bloeiende achtertuin, goed voor de bijen en fijn voor de vlinders.
De éénjarige plantjes worden in het voorjaar gezaaid, groeien, bloeien , geven zaad en sterven af, zo gaat dat nu eenmaal. Tweejarige planten zaai je in de zomer, plant je uit, overwinteren en gaan in het voorjaar of de zomer bloeien, daarna geven ze zaad en sterven af, maar er zijn uitzonderingen, bijvoorbeeld duizendschoon en de stokroos, deze zijn volgens de omschrijving tweejarig, maar toch kunnen ze soms nog jaren terugkomen en opnieuw bloeien. De duizendschoon geeft prachtige snijbloemen en is tevens ook een prachtige tuinplant.
Soms heb je geluk als je ze vroeg zaait, dat ze hetzelfde jaar nog gaan bloeien. Zelf had ik zaden van de plant genomen en vorig jaar zomer gezaaid, ze kwamen op maar groeiden niet, ik heb ze in de tuin uitgeplant, hele kleine plukjes van goed 1 cm groot, ze kwamen de winter goed door en dit voorjaar zijn ze gaan groeien, maar niet gaan bloeien, het blad bleef staan. Komend jaar gaan ze zeker bloeien. Maandagmiddag heb ik ze uitgegraven uit de campingtuin en meegenomen naar huis om ze thuis een plekje te geven.
Vaste planten , je knipt ze in het najaar of voorjaar af en ze komen zo het jaar erop weer boven. Deze week heb ik ze afgeknipt, de stelen zijn nu nog mooi stevig en gaan goed door mijn versnipperaar, de versnipperde plantendelen komen uiteindelijk, samen met wat kalk, weer terug in de tuin. Anderen knippen de planten in het voorjaar af, ze vinden dat de insecten dan nog een schuilplaats kunnen vinden in de winter, maar hier zitten niet zoveel beestjes, en er is nog natuur genoeg waar ze zich kunnen verstoppen. Mijn tuin is nu dus kaal en alle versnipperde plantendelen bedekken de grond.
Er moeten binnenkort nog een stuk of tien tegels gelegd worden, maar dat kan nog, mijn tomatenkasje gaat van de camping naar huis en komt volgend jaar bij huis te staan, zodat ik daarin al vroeg plantjes kan kweken. Bovendien is het makkelijker om er bijvb pepers in te kweken, zodat ik niet zoals nu iedere week naar de caravan moet rijden voor de verzorging van mijn pepers. En zo blijf je bezig, maar ik ben tevreden.
Dinsdag een paar afspraken afgewerkt, gegeten bij vrienden en toen bij AH de strookjes voor het sinterklaasfeest opgehaald, het sinterklaasfeest 2019 in een andere vorm, georganiseerd door Linda en ik namens het Noaberschap met samenwerking van GV Sportlust. Een samenwerking met geweldige mensen die ons twee enorm hebben geholpen om er wat moois van te maken, hopelijk vinden de kinderen dat ook op 23 november. Vervolgens alle ingeschreven namen verwerkt in de computer en doorgestuurd naar Sportlust.
Inmiddels kwam er al een andere pieten app binnen, over een naburig dorp waar ik met een zwart kleurtje de Sint en “mijn andere collega’s” binnenkort weer mag helpen, altijd leuk. En zo stond er nog wat tuinwerk te wachten op de camping, de laatste dahlia’s moeten nog uit de potten en goed drogen, dat ga ik de komende week maar eens doen. Verder is er al veel werk gedaan daar, want tja, of volgend jaar of het jaar erop verlaat ik deze camping en als dan alle werk in één keer moet gebeuren…., nee, ik verdeel het liever. En de kat kijkt liggend vanaf het bankje of ik het allemaal wel goed doe .
De andere dahlia’s heb ik vorige week al uit de grond gehaald en liggen nu te drogen in de schuur, het is er nu de juiste tijd voor. Als ze goed droog zijn, bewaar ik ze in huis in een doos of grote bak, dat gaat prima. Het zullen er minder zijn dit jaar, omdat ik een deel van de dahliaknollen volgend jaar ergens anders ga zetten, daar gaan ze voor de winter al naartoe. En zo gaan de dagen voorbij en wordt de tuin winter klaar en dan… dan is het tijd voor boerenkool… Stamppot verse boerenkool uit eigen tuin, niets lekkerder en ook met aardappelen van eigen land, aangevuld met verse worst, spekjes en rookworst, is het een mooi begin voor de winter. De vorst moest eerst over de boerenkool, dat weten de meesten wel, maar waarom? Nou, omdat door de vorst het zetmeel in de plant omgezet wordt in suikers, waardoor de bittere smaak van de plant verdwijnt en de kool beter smaakt.
Ik zie er naar uit, zo’n bord stamppot en daarbij ook nog eigen ingemaakte komkommer in zoetzuur en wat zilveruitjes, zo eet ik het altijd, vroegere buren strooiden kerriepoeder over de boerenkool en weer anderen aten er piccalilly bij, zo heeft iedereen zijn eigen eetgewoontes. Het voornaamste is dat het smaakt! Met de komende koudere dagen zal dat vast goed komen.
Inmiddels is het alweer vrijdag 8 november, ieder die een buitenmomentje gaat beleven, maar ook de mensen die een binnenmomentje houden, wens ik een fijn weekend.
Wim Boers.
De versniperaar heeft zijn werk gedaan 
Duizendschonen zijn in de tuin geplant 
De kat volgt alles vanaf zijn luie plekje 
Boerenkool met rookworst, groeide dat maae zo samen in de tuin 
Bolchrysant van vorig jaar bloeit nu weer in de tuin
