Buitenmomentjes (30)

Uitjes, nee, geen uien of wat we vroeger siepels noemden, maar uitjes zoals uitgaan, dat doen we allemaal wel eens. Een dagje naar de dierentuin, een dagje naar het strand, een dagje zwemmen of een dagje naar het museum, maar ook een uitje naar de stad is een uitje, kortom je bent er even uit. Gezellig, met het gezin of met een groep vrienden of familie of gewoon in je eentje ergens heen.

Twee weken geleden had ik het over eenzaamheid en dat wij als wijk en als noaberschap Helmerhoek, ons willen inzetten tegen de eenzaamheid. Ik vertelde over de mogelijkheid van vrijwilligerswerk en over de Huiskamer Helmerhoek, maar ook over andere activiteiten. Meerdere malen was ik uitgenodigd om eens op een donderdagavond een bezoekje te brengen aan de bijenhoek in onze wijk… Vaak te druk of een andere reden dat het er niet van komt, ook ik heb regelmatig uitjes, zoals vorige week naar het bloemencorso in Rekken. Door vrienden daar uitgenodigd om eerst bij hun in de tuin wat te drinken en vervolgens te kijken naar de prachtige versierde wagens, allemaal dahlia’s, het was een mooi uitje.

Maar vorige week donderdag lukte het, om net even voor een vergadering, op bezoek te gaan bij de bijenhoek. Er waren veel bekende gezichten aanwezig, mensen die er met het mooie weer even op uit waren gegaan om de tuin te bezichtigen. De tuin lag er prachtig bij en de groentes keken ons lachend aan.. , ze vonden ons vast maar rare snijbonen, dat wij hun kwamen opzoeken. De pompoenen zijn al enorm groot, die wegen wel een aantal kilo’s , verder stond alles er keurig bij, het wordt goed onderhouden. Er liepen vrijwilligers rond en er waren dus bezoekers, deze mensen kwamen met de fiets of lopend even langs, een wat ouder echtpaar was komen lopen en moest ook lopend terug, zo kregen ze ook de nodige beweging en waren ze er mooi even uit. Al met al stonden er groepjes mensen die zo samen even een gezellig uitje meemaakten in de bijenhoek. Je bent dus even niet alleen en je kunt er natuurlijk iedere donderdagavond van half zeven tot half acht terecht, bij droog weer uiteraard. Zeker de moeite waard om het eens te doen en ben je er nog nooit geweest? Kom dan gerust eens langs.

Sinds kort kent onze wijk ook een wandelclub, een groep mensen gaan met elkaar wandelen en kunnen zo al wandelend met elkaar praten, je hoeft maar te vragen via wie er wandelen wil en er reageert vast wel iemand die met je mee wil gaan. Even je hoofd leeg maken, lekker buiten, al wandelend in de frisse lucht of in de warme zon op andere gedachten komen en je bent dan niet alleen.

Afgelopen zondag had de wandelgroep een activiteit, ik werd meegevraagd, een fietstochtje naar Landgoed Algoed. Een boerderij op de grens van Enschede en Hengelo, met vele mogelijkheden, waar vrijwilligers er hun best doen om er iets moois van te maken. Een uitje dus. Het was mooi weer en we vertrokken met een groep mensen vanaf het wijkcentrum met de fiets, meest elektrisch, maar ook een paar stoere mensen die nog een “gewone” fiets hebben, ja het bestaat nog 🙂 . We dronken daar eerst koffie en thee en we mochten zelf iets lekkers meenemen voor ons allen, dus er was genoeg, de ene kwam met een soort gebak en de ander met cake, ook stonden er stroopwafels en bastognekoeken op tafel. Tijdens het koffie-/theemomentje kregen we uitleg over het werk daar en werd uitgelegd wie de vrijwilligers zijn. Na de koffie kregen we een rondleiding van de tuin, de moestuin, de kippenren en van een schuur die door vrijwilligers ingevuld wordt. Er is daar nog veel werk te verrichten, maar er is geen haast bij , het is zoals het is en ieder doet op zijn tijd iets, het is “al goed” zoals het nu gaat, zo de naam van het landgoed al zegt, Landgoed Algoed.

Deze zondag was het Lazy Happy Sunday en iedereen is van harte welkom deze middag. Vooral voor mensen die zich min of meer alleen voelen is dit een fijne en ontspannende ontmoetingsplek, waar je kunt koffie drinken, onderuitgezakt een blad kunt lezen , een wandeling kunt maken over prachtig aangelegde routes of waar je zo even lekker rond kunt snuffelen tussen oude gebruiksvoorwerpen, die we nog kennen uit onze jeugd of om gewoon niets te doen… Niets hoeft en veel mag. Iedere woensdagavond kun je daar gezellig mee-eten , voor weinig geld een lekkere maaltijd en je eet niet alleen, anderen kunnen ook gewoon aanschuiven. Het gebouw heeft een mooie grote keuken waar iedereen makkelijk overal bij kan. Ook zo ontmoet je weer andere mensen.

Na de wandeling, die door een paar van ons werd gemaakt, zijn we lekker in een kring gaan zitten en de tasjes werden geopend, de ene had kaas bij zich, de ander worst, komkommer, knakworst in bladerdeeg, pruimen en wat al niet meer, we hadden een mooie gezellige middag en konden met een goed gevoel weer huiswaarts fietsen. Voor we aan de terugreis begonnen, had Linda al de nodige contacten gelegd , want in grote lijnen komt hun werk overeen met het werk dat wij in ons wijkcentrum doen, we komen hier zeker nog eens terug en misschien kunnen we in de toekomst nog iets aan elkaar hebben. Enkele van de aanwezigen die normaal op zagen tegen de zondag, hadden deze zondag een fijn uitje beleefd.

Het is dinsdag 27 augustus, ik heb een afspraak staan bij Erve Leppink, hier was ik in het voorjaar geweest bij tuinman Chris en ik zou nog eens terugkomen om te zien hoe mooi alles erbij ligt. Erve Leppink ligt sinds een aantal jaren aan de rand van onze wijk, aan de Geessinkbraakweg. Het is een zorgboerderij waar ook vrijwilligers actief zijn. Naast de mooi aangelegde groentetuin, staat er een prachtige kas, waar al vroeg in het jaar zaden worden gezaaid en de zaailingen worden opgekweekt,

In mijn jeugd was dit een boerderij van de familie Roë of Rohé, niet het ene of het andere, maar gewoon volledig deze naam, hoewel Rohé het meest gebruikt werd. Ze woonden eerst in de grote boerderij en nadat hun dochter in het huwelijk trad met wijlen de heer Mosman, werd er voor de oudjes een woonhuis vóór bijgebouwd, lang nog heeft de oude mevrouw Rohé daar gewoond. Toen erve Leppink hier kwam, verhuisde het gezin Mosman naar de Haaksbergerstraat in Usselo. Aan de Geessinkbraakweg hadden ze eerder paarden, goede rijpaarden, daar stonden ze om bekend en menigeen herinnert zich vast nog wel de “draaimolen” waar de paarden in liepen om zo in beweging te blijven. Nu is het dus een zorgboerderij, geen paarden meer, wel geiten, en wat andere dieren.

Afijn, ik had om 10 uur afgesproken bij de tuin en trof er Chris Neervoort, Chris had in mijn kinderjaren al een moestuin in de Broekheurne, dus een echte vakman op moestuingebied. Hij liet mij de prachtige tuin zien en voor wie het nog niet weet… in een moestuin is altijd veel werk te doen … en hij en zijn collega’s daar en vrijwilligers hebben het netjes aangekleed. Toch zou Chris het fijn vinden als er een vrijwilliger zou komen, die daar een beetje de leiding overneemt, hoewel hij het met hart en ziel doet, heeft hij als mantelzorger van zijn vrouw ook genoeg ander werk te doen. Dus heb je tijd om desnoods 1 dag in de week hulp te kunnen bieden, dan zou dat al fantastisch zijn, maar vrijwilligerswerk betekent niet alleen aanbieden dat je wilt helpen, maar ook werkelijk komen, er wordt op je gerekend. Als jij die persoon bent, laat het dan horen, je kunt natuurlijk altijd eerst komen kijken. Zo leer je andere mensen kennen en krijg je zo een stukje gezelligheid terug. Aanstaande zaterdag 31 augustus is er van 11.00u tot 15.00u een open dag, ga gerust kijken, je bent er dan even uit , je kunt er de moestuin bekijken, er is mogelijkheid om groenten en fruit te kopen, koffie en thee drink je op het terras en vergeet niet om even bij de dieren te kijken.

En zo had ik dus afgelopen week al drie uitjes, grotendeels gewoon in onze wijk de Helmerhoek, er is dus genoeg te beleven hier en zo iedereen inmiddels vast wel weet, is de vrijdag de dag van de Huiskamer, het Repaircafé, de Fotoclub , Computerrepair en is er de naaiclub aanwezig en eens in de maand het Mantelzorgcafé . Natuurlijk is er de ouderensoos, de kaartclub, de kindermiddag, de bingo en noem maar op. Hopelijk treffen we elkaar bij één van deze activiteiten en zoals het spreekwoord luidt: “Hoe meer zielen hoe meer vreugde” .

Wim Boers.