DOMWEG GELUKKIG OP DE HELMERHOEK (84)
Op de kunstacademie in Kampen was er een schilderdocent die je het advies gaf om vlakjes te gaan schilderen als je zonder inspiratie zat.
Op de fotografie-afdeling van de kunstacademie van Den Haag pakte een docente tekenen het anders aan. Ze gaf de studenten fotografie de opdracht om met uitgeknipte zwarte vierkantjes van één vierkante centimeter op een velletje wit papier van tien bij tien centimeter composities te maken. Een student ging iets te creatief te werk, hij maakte van de zwarte vierkantjes driedimensionale bergen op het witte stukje papier, dat vond de juf niet goed. ‘Wanneer gaan we nu echt tekenen?’ was een veel gevraagde vraag na de eerste tekenles.
Op de kunstacademie in Enschede gaf een docent de opdracht om vlekken op papier te maken, het maakte niet uit met wat voor materiaal. Die vlekken zo dacht hij, zou je op ideeën kunnen brengen om aan het werk te gaan, zo geschiedde.
De meeste van deze docenten zijn hoogbejaard of zelfs al overleden, ik heb veel van hen geleerd, mijn dank daarvoor.
Bijna 30 jaar later zit ik nog steeds wel eens zonder inspiratie, het maakt me wat onrustig. Ik til er niet zo zwaar aan, ik heb zo mijn manieren om de creatieve motor weer aan te zwengelen. De meest gebruikte manier is om een wandelingetje te maken met een leeg hoofd, camera mee. Er is altijd wel wat moois te zien, klik, klik, klik. Soms lukt het naar buiten gaan niet zo goed. Ik neem wat stukjes papier, houten blokjes of wat elastiekjes en pak mijn camera erbij. Meestal komt de inspiratie dan vanzelf.
Harm Katerberg,
