DOMWEG GELUKKIG OP DE HELMERHOEK. (77)
De lijst met Nobelprijswinnaars is enorm lang. Van het merendeel ken ik niet eens hun naam, laat staan dat ik zou kunnen begrijpen waarom ze die prijs verdienden en hun collega’s niet. Mij past een enorme bescheidenheid en nederigheid, mijn lichaam piept en kraakt en mijn gedachten zijn een samenraapsel van verwarde indrukken.
Misschien is het beter dat ik gewoon alleen het mooie laat zien, en het intellectuele, het beschouwelijke, het echte denkwerk aan mensen overlaat die er echt voor geleerd hebben. Zij die gestudeerd hebben aan de beste universiteiten of zelfs professor zijn in een vak waarvan ik niet eens wist dat dat vak bestond.
Ooit leerde ik op de mavo het één en ander over lenzen, spiegels en licht bij het vak natuurkunde in het hoofdstuk optiek. Ik ben dat allemaal zo goed als vergeten. Ik heb sommen gemaakt met ingewikkelde formules die ik later nooit weer heb gebruikt. Om de knopjes te kunnen bedienen op een camera is niet al te veel intellect voor nodig, het kijken is het belangrijkste. Het klikgeluid op mijn camera heb ik uitgeschakeld, ook overbodig.
Harm Katerberg,
