DOMWEG GELUKKIG OP DE HELMERHOEK. (65)
In de verte zie ik bij het voetbalveldje enkele bomen met rode, okergele en oranje bladeren staan. Veel bomen hebben nog steeds groene bladeren, de bomen in herfstkleuren steken daar mooi tegen af. Ik loop wat dichterbij om een goede plek te vinden om daar een foto van te kunnen maken. Die plek is zo gevonden, maar er staat een meneer in beeld met een hondje die druk bezig is met zijn telefoon. Ik wacht er op dat meneer uit beeld loopt, ik heb geduld.
Op mijn foto’s staan niet vaak mensen afgebeeld, de meneer komt op me af lopen. Ik zie dat ik deze meneer ken en besluit wat foto’s van hem te maken, met als achtergrond het voetbalveldje met felgekleurde bomen. Deze meneer is Hans Trip, muzikant en dirigent. Op mijn rondjes in en om de wijk kom ik hem regelmatig tegen en meestal maken we wel een praatje. Soms ook niet, hij heeft dan haast omdat hij muziekles moet geven of nog iets in moet studeren voor een uitvoering. Vandaag heeft hij alle tijd. Het miezert wat, hij zet zijn paraplu op. Ik schuil onder mijn strooien hoed, de regen stelt niet veel voor.
Ik zeg dat ik weinig verstand heb van klassieke muziek, maar dat ik het zeker kan waarderen. Natuurlijk ken ik de namen van de grote componisten: Bach, Mozart, Schubert, Chopin en ook Tchaikovsky. Voordat ik s’ochtends ga wandelen zet ik vaak muziek op, muziek is een goed medicijn. Het lijkt erop dat muziek de stramheid in mijn benen doet verminderen, soms heb ik tijdens het luisteren naar muziek het gevoel te kunnen vliegen. Alleen mijn zware benen houden me aan de grond.
Harm Katerberg,
