DOMWEG GELUKKIG OP DE HELMERHOEK (33)
Er zijn genoeg dingen of zaken die een mens kunnen plagen. Zelfs optimisten laten hun hoofd wel eens hangen. Altijd zijn er redenen om bij de pakken neer te gaan zitten en een flinke borrel te nemen en nog één om het af te leren. Nu sta ik al jaren droog en dat moest ik ook maar zo houden. Beter voor mijn lever, mijn hersencellen, beter voor de scherpte van de foto’s die ik onderweg maak.
Ik loop met mijn Lumix camera om mijn nek en met een niet opgeheven hoofd mijn rollator vooruit te duwen. De riem waaraan Binkie vast zit is om het handvat van de rollator gewikkeld. Tegel voor tegel speur ik af op eigenaardigheden. Veel tegels liggen scheef, er zijn er nogal wat gebroken tegels en er zijn tegels met vlekken of ze hebben een afwijkende kleur of grind-structuur. Iedere tegel heeft zo zijn eigen verhaal. De éne strak in het gelid, de ander maakt deel uit van een hinkelpad, weer een ander heeft de vrijheid genomen om me bijna te laten struikelen.
Plotseling zie ik het weer vrolijker in. De tegels verlies ik even uit het oog. Voordat ik het weet loop ik met de neus in de wind naar de wolken te kijken. In de steeds wisselende vormen van de wolken zie ik fantasiedieren, zwevende fossielen nog te levenslustig om neer te dalen op de stoeptegels.
Harm Katerberg
