Bijna dagelijks loop of fiets ik een rondje door of om de Helmerhoek, het houdt me in beweging. Onderweg maak ik foto’s van de mooie dingen die ik zie: een boom, een bloem, de vijver. Dit kan ik doen met bijna iedere camera die ik heb, zelfs met een oude telefoon. Zelden fotografeer ik mensen, dat geeft te denken. Selfies dan weer wel, voer voor psychologen.
Sinds ongeveer een half jaar heb ik een camera waarmee ik ook vogels kan fotograferen. Het is een compactcamera met een enorm zoombereik. Je ziet het er niet aan af maar maar met dit kleine vernuftige cameraatje kun je vogels dichtbij halen net als bij een verrekijker. De kwaliteit van deze camera is niet perfect, maar hij voldoet, je kunt goed zien wat er opstaat. Een roodborstje op een tak, ganzen in een wak, of een mus op een dak.
Fysionomie was een oude leer die stelde dat aan het uiterlijk van een mens zijn persoonlijkheid af te lezen is. Mensen beoordeel je niet op hun uiterlijk, dat is een riskante onderneming. De kans dat je er totaal naast zit is erg groot. Om een sprekend portret van iemand te kunnen maken is vooral mensenkennis vereist, geen speciale camera. Om een goede foto van een mus te kunnen maken heb je mussenkennis nodig, maar waarom maak ik nou een foto van een huismus? Ken u zelve.
Harm Katerberg
